प्रीत पतंगा

फुल अन कळी


कळी फुलली
फुलून खुलली
खुलून हसली
हसून भाळली
फुल:    " काय बाई तुझी दशा
              काय वर्णावी तुझी नशा "
 कळी :
"नशा प्रीतीची
प्रीत माझी 
माझी अन त्याची 
त्याची अन माझी 
काय बाई तुम्ही अशा 
उगीच डीवचता वेळी अशा"

फुल :
"वेडा बाई 
वाइच घाई 
घाईत कशी नाही 
नाही म्हणे बाई 
ठसली त्याच्या मनिखरी 
 तूच डीवसली त्याच्या उरी "

कळी:
 " लाज थोडीशी 
थोडी का बोलशी 
बोलुनी म्हणवीशी

म्हणे झुरशी 
डीवसली मी ? मी नाही गडे दोषी 
दुखते हृदयी प्रीत जराशी "

फुल :
" तेच ते 
ते म्हणते 
म्हणून सांगते 
सांगू कसे ते 
विरह जराही असह्य होते 
याद सारखी मनी गुणगुणते "

कळी : 
"ध्यास मना  
मनात जिरेना

जीरून उरेना 
उरून पुरेना 
हूर हूर मना सदा लागते 
तरीच दुखते प्रीत जराते "