प्रेमलता
प्रेमलता
मी वृक्ष तू हो लता ,
तनुवरी घाल परी विळखा
लपेटूनी घे मगरमिठीत
बघ वेळ न जावा फुका
गोजिरी तव कोमल कांती
दे तरी मुखा परी मुका
पुरे पुरे म्हणून सारखे
नच करू असल्या चुका
जाणिले मनी मन्ममनि
व्याकुळ कुणी चपळ हरिणी
नजरेत शोधते लाजते
बाधले हृदयात सदा ते
पाकळ्या फाकल्या
खुलली सांज ओठी
गाली अवतरली
तू मजशी आवडली
I be the tree & you be vine
Wrap me on body of mine
Snuggle me in your arm tightly
see the time not to waste slightly
Charming & fragile your face be
Let you give a kiss on face,to me
Saying that " not again please, please"
don't do mistake to cease my kiss
Sense I feel in mind of mine
as yearning deer, who try to hide
searching, squinting , shy in mind
hurt in heart for ever in mine
petals of lips, takes little glide
glorious shade decorates smile
Landed on all over the cheeks
And all you whole,from heart I Like
Comments
Post a Comment