बोध



बोध 

प्रीतीची गोडावी   अंतरीची असावी
तरीच ती गावी    अन्यथा व्यर्थ

माये ची उणीवा तेथे संजीवनी निर्जीव
मुखीचा भाव किती आणू पाहे

हृदयीची कळ   व्यथेचे मुल
व्यर्थ हे जाळ   जिवास ना हे

आशेचा आसरा अन्धाशी सहारा
नयना विण   काठीच राहे



Comments

Popular Posts